İstasyon Şiiri - Mustafa Öksüz

istasyon

Kara tren yine yol alıyor istasyonda
Belki bir daha dönmemek kaygısıyla
Ağır ağır …uğurluyor yolcularını
Sonsuzluğun yeşil cennetine

Sabahın ilk ışıkları
Selam veriyor güneşin sıcak bakışları
Yırtarcasına yol alıyor
O heybetli derin sarp dağları

Belki aşıkları ayırtıyor bu yaz
Bir daha buluşturmamak kaygısıyla
Beklide gurbettekileri buluşturuyor
Bu ölüm yolculuğunda

Kara tren yine yol alıyor
Yine sessiz sessiz süzülüyor
O çılgın matemde
Sonsuzluğun yeşil cennetine

Hayal midir bize bu yolculuk
Dümeni kullanan Azrail mi
Geçiyor kabristanın tam ortasında
Ayrılıktır sevgilim bize bu yolculuk

Yine sevdalar kaldı başka bahara
Görümüyüz gün ışığını tekrardan
Kötü bir düş gibi dalar gönlüme
Bu ölüm yolculuğu
Mustafa