İstasyonunda bir kadın,
Yarılanmış bir sigara, tek nefeste
Kırlangıç gözlerinde vuslat türküsü,
Umutlar, sigaradan hızlı tükenmekte!
Çok olur, istasyonların sonbaharı
Nice adamlar, nice kadınlar gitmekte,
Gelenleri saymıyorum hiç
Kim bilir hangi umutları bıraktılar peşlerinde…
Saatler ayarlanmış, artık gitme vakti!
Nem tutar çocuksu gözler,
Derin derin bakarken birbirine
Mahzun bir “elveda”dır söylenen son kelime.
Elveda, geride kalan her şey
Elveda, gönlümün ilkbaharı, elveda
Elveda, anam babam, canım ciğerim, elveda
Söyleyemesem de bunların hiçbirini!
Boşalır yavaş yavaş istasyon,
Kan dolar ıslanmış bakışlara;
Son bir kez daha sallanır acı bir tebessümle eller,
Belki de bir daha dönmeyecek umutlara!
Kayıt Tarihi : 3.3.2011 18:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!