İstasyon Şiiri - Ünal Bulut

Özlemeyeceklerim, özlemlerim
Elimde bilet ilk vagondayım
Adini bile bilmediğim
Ye$il bir ülkeden diğerine
Yine aynı istasyondan
Sonuncu kez yola çıkıyorum
Üniformalılar bilet alıp
Ortasında ufak bir delikle
Buruşturup geri veriyorlar
Viran son yolculuğun öncesinde
Soğuk bekleme salonundayım
Yüzüm camda geçmemeliydi
Tek aşkım eylül ayları
Yine bilinçsiz takibe başlıyoruz
Çizgi halinde sonsuza ilerleyen
Hain, paslı rehber rayları...