İştar
Unuttu Babil seni
Diller doğuran dilin
Eline kıvraklığın
Deniz deniz saçların
Yılan gövdeli belin
Sıcaklığı dudaklarının / teninin
Sonbahar rüzgarının taşıdığı küldür şimdi
Şimdi
Toprakta doğan çöl
Kumkumanın esrikliği …
Ey tufanın arttırdığı midye
Ey suyun dibinde daralmış toprak
Bir bak
Sözleri yankılanmaz şiir gibi
Unuttu
Babil seni
İştar
Birdenbire Temmuz
Birdenbire ölüm
Kollarının arasına aldığın canlanmadır
Ve gökte salınımın
Bir köpekte bulanır
Ne kadar ansam da seni
Kurutulmuş gül gibi
Unuttum
Ben
Bil
Seni
Kayıt Tarihi : 2.11.2005 11:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Teke](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/11/02/istar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!