İstanpol Şiiri - Niyazi Sakar

İşte sana dillere destan dünyalara bedel bir belde
Nice kanlar dökülmüş unutulmaz kurusada rüzgarda yelde
Deniz maviliğimi? Boğazlar yarılmış gökte girmiş içine
Yedi tepe iki parça fayda sağlamaz ne tutkal ne de reçine...

Kucaklayamaz seni kimse hem kocaman hem kostaksın İstanpol
Hangi kalbe gireceksin acaba,hangi kalptesin oda gerçekten meçhul
Kayboldum ben sende kaybettim kendimi artık sen ara beni sen bul
Unutma ki ben bir Allaha, bir de sevdiğim sana olurum kurban kul! !