Yirmidört yıl geçti seninle solmayan gülüm
Benim İstanbulum...
Herşeyden vazgeçerim ama senden,senden
Asla...
Çok kalabalık olsanda,yaşanması güç olan
Zor,koskaca eşsiz şehrim benim bu dünyam
Senle ben yapayanlız yaşarız herşeyimizi
Hergün haberlerdesin dünyanın gündeminde
Damarların tıkanmış üzülüyorum...Koskaca
Yükün var omuzlarında ama sen ne zorluklara
Gögüs gerdin....Tarihinle gelmiş ve geçmişinle
Buda gelir geçer diyorum...
Tüm olumsuzları silersin hisara bakınca
O köprü üstünden atarsın kasvetini
Siyah örtünü her yağmur yağışında,
Rüzgarlar fırtayana dönüşünce
Ve yine bilirim ki,güneşe az kalmıştır
Ramaktadır o güneş ve beraberinde
Benim solmayan gülüm istanbulum...
Birkez daha mutluyum senle yaşadığımi için
Ve
Bir kez daha mutluyum istanbullu Fatihlerin
Bugünkü sahibi olduğum için...
Kayıt Tarihi : 12.12.2006 11:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşanılası şehir,
Sevdalar bahçesi,
Aşkın mekanı,
Efsun iklimi,
Güzel bir İstanbul şiirydi. Tebrikler...
TÜM YORUMLAR (11)