Gün batımı...
Bir ben, bir de İstanbul.
Günün oğlu güneş gitmek istemez sanki,
Kızarır, kızarır ama nafile
Ağlayamaz, kırılamaz, darılamaz
Büktükçe büker boynunu ve süzülür İstanbul’un eşsiz bedeninden…
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta