İstanbulun damarlarında hüzün var şimdi,daha yeni düştü,
Az önce oldu ne olduysa,herşey birden değişti,
Yağmuru getirdi bulutlar,dalgalarıyla deniz,köprü sallandı biraz,
İnsan içine çıkamadı ağaçlar,yaprakları utandı,
Gök kaybetti maviliğini işte o anda,herşey bir anda..
İstanbulun damarlarında hüzün var şimdi,insanların yüzünde utanç
Herkes pişmanlıkla birbirine bakıyor,yüzler kırmızı,eller terlemiş,
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta