İstanbulun adı mı kaldı mezarda
sadece egzoz dumanlarından
bağırış çağırış
ve canhıraş bir uyanış
senin elinin
cebimde gezindiği ilk anın adı istanbul
sanki aldatmanın perdesi burda iniyordu
ve maskeler düşüyodu bir bir
kimsenin umrunda değil
soymaya devam
burası Ne ala memleket,
kat eksi zemin kat
toprak altı
soyanda soyulanda
aynı odada
bu durumda suçlu
HEPİMİZ
Kayıt Tarihi : 6.8.2006 13:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bir gizemi var İstanbulun neyi değiştirir istanbul bizde yada biz mi değiştiririz istanbulu gözünün yaşına bakmadan..

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!