İstanbulumsu Şiiri - Olcay Erol

Kendi ayazıyla üşüyen,
Tutsaklığım olan geceler,
Düştü aklıma.
Rengiyle iliklerimi karartan geceler.

Paçalarıma amaçsız sıçrattığım,
İçinde boğulduğum,
Su birikintileri,
Kepenklere hapsolmuş,
Ağlamaklı renk cümbüşleri.

Sarhoşluğum,
Açlıktan değil,
Kaide olan, seyyar,
Gecelerde sabit ciğerciler.

Altta olduğunu bilen,
Ezilmişliğini kabul eden,
Varoşluğun en üst geçidi.
Midye dolmalar,
Korsan meşru cd satıcıları,
Vaktin geçliği,
Beni unutan dolmamış şoförleri,

Hamili İstanbul olan bir semt düştü aklıma,
Başı boşluğum,
Tütüne alıştığım ilk geceler,
Günahını aldığım bir kız düştü aklıma,

Ben de tutuverdim birdenbire…