Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
istanbul güzeldir,eger güzel kalmasini istiyorsaniz betondan evler yapmayin,her fert bir agac diksin ve istanbul daha cok sevilsin...emi :)))
Çok güzel yazıyorsunuz,şiirlerinizi okumak zevk veriyor
Sevdanın,sevdalanılanın adıdır İSTANBUL..Her gönle başka renkte dokunur,her gönle başka tomurcuk verir ..Karinesi az/öz 'ben'dir değil mi?Her gören/duyan/yaşayan kendini bulur ön/arka sokaklarında....Muhakkak bize sakladığı bir yarı/yâri/yarası vardır,payımıza ne düşerse......
Evimin pencerleri,İSTANBUL'u seçemeyecek/göremeyecek kadar İstanbul'a uzak lakin adına İSTANBUL dediğim düşüm/hayalim/tek gerçeğim benle,gönül hanemde:))))Gönül pencereme konan kumrular da yabancı değil artık,hemşehrim,en az beş kuşak İstanbul'lu:)))))
Ak yüreğinizeden sevgiler,gülyüzünüzden tebessüm eksik olmasın Naime Hanım...
Tebrikler,dua ve muhabbetle:))))
İstanbulumuz her zaman güzeldir,şiir şiir,şarkı şarkı ,gönüllerdedir...kutlarım.
güzel bir istanbul şiiri..
tebriklerimle..
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta