İstanbul benim malım ben onun malı
Ben, İstanbulun hem suskun hem afacan çocuğu
Bazen üvey olurum, bilinmez varlığım
Coşarım, koşarım, kimi zaman ağlarım
İncitmekten kimi zaman da korkarım
Ve titrerim üzerine, uykularım kaçar, okşarım
Ya hasret oluşum kalbindeyken kendisine İstanbul' un
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
