İstanbulu senle yaşamak isterdim,
Sensiz mi?
Asla.
Seni benden, beni senden alan bu şehri,
artık hiç sevmiyorum.
Çünki acı veriyor bana,
orada yaşamam manasız ve anlamsız geliyor.
Biliyormusun,
dün, şiir dostlarıyla toplandık, bir aradaydık.
Yıllar önce sana yazdığım şiiri,
çok beğendiler ve seni andık.
Kulakların çınladın mı, hıçkırıklar tuttu mu bilemiyorum?
Bende neler düşünüyorum dedim kendi kendime,
Hay Allah!
Birden yıllar öncesine döndüm,
sislerin ardından seni gördüm.
Biliyor musun?
Çıkarsız sevgi ve temiz aşk yok artık bu zamanda.
Yıllar sonra, mazimi anabiliyor, yazabiliyorsam,
Ne mutlu bana.
Utanılacak birşeyim yok, şükürler olsun Tanrım sana.
İstanbul'u senle yaşamak isterdim,
Sensiz mi?
Asla...
Seni benden, beni senden alan bu şehri,
artık hiç sevmiyorum.
İstanbul biliyor musun?
Seni artık hiç, hiç sevmiyorum.
15.03.2003
Münevver ŞenolKayıt Tarihi : 29.9.2005 17:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İstanbul
Fırtınalar kopuyor yüreğimde,yağmur ve ayaz,üşütüyor sensiz bedenimi
Bekliyorum geleceksin diye..
Ah istanbul ah, neler gördün kimbilir, ne aşklar ne sevgiler...
O muhteşem boğazına hangi sevdaları gömdün?
Hangi umutsuzları aldın karanlık sularına.
hangi aşıkları meze ettin,hangi sevgilere zehir oldun?
Nelere şahit oldun istanbul?
Öyle çirkinsinki bugün istanbul.
Boğaz bile boğuyor beni baktıkça.
Oysa ne kadar güzeldin.
Kızkulen,hisarın,taksimin,hidiv kasrın,boğazınla..
Off istanbul..
Sana baktıkça doyamıyordum.
Ben nankör değilim istanbul,güzelliklerini inkar etmiyorum.
Ama artık göremiyorum,hissedemiyorum seni..
Ahh istanbul yanlız değildi, sana gıptayla bakan gözlerim..
Seni gezerken her yeni keşfedişte yanlız değildi heyecanlarım...
Şimdi ise boşuna değil haykırışlarım...
O yoksa herşey karanlık herşey boş.
Artık sende... sende yoksun istanbul....
Safiye Özgöç
Vuslatın yaşandığı şehir vuslatta güzeldir, hicranda anıları dillendirdiği için acı verir. Gerçeklerin kabul edilmesinin zor olduğu ve kabullenilemediği durumlarda kaçarız maziye dair ne varsa bize anımsatan diyarlardan Kaçarız, kaçarız... ama bir yüreğimizden kaçamayız, o da ruhumuzun içine gizlenmiş olduğu için. Bu duygu temasını harika işlemişsiniz.Muhteşem şiiriniz nezdinde iç dünyanızı yürekten kutluyor, ayakta alkışlıyorum. Sayfanızdan ayrılırken bıraktığım tam puanım manevi evladınızdan kucak dolusu çiçeklerdir şahsınıza hediye edilen. Kabul buyurusanız sevinirim. Saygı ve sevgilerimle ellerinizden öperim. Dua ile baki selam.
Sevgili Müniş, bütün şiirlerini okumuşumdur çoğunu ayrıca radyodan dinlemişim ama bir kusur işlemişim bunaklığımdan çoğu şiirlerini kendi özel sayfama aktarmamışım, Çerkez kızına yapılırmı bu değilmi bağışla ihmalimizi dost telafi ettik bu gün.
Sevgiler ve selamlar can kardeşim.
TÜM YORUMLAR (4)