İstanbulu Hiç Sevmedim Şiiri - Salim Erben

Takvim yapraklarını dökerken
Her gece saat tam on ikide
Doğacak güne
Hayaller kurdum hesapsız
Rüyalar gördüğüm gereksiz
Bu yüzden seni sevdim ama
İstanbulu hiç sevmedim
Kimi zaman bağıra çağıra
Kimi zaman fısıltıyla
Kadıköy de iskelede
Seni sordum
Enkaz altında kalmış gibi
Aradım kendimi sende
Binlerce güzel gördüm
Kimi güldü geçti
Kimi susmayı seçti
Günah dediler yasak dediler
Dinlemedim
Bana uzatılan eli sevdim
Sanki suç işlemiş gibiydim
Bulup bulup yitirmeyi
Kahve gözlerin de sevdim
Kaç kez yazdım
Sol yanında titreyen
Telaşlı yavrusu serçe gibi
Yalnızlığıma benzeyen sesiz
Kimsesiz yanlarını sevdim
Ama istanbulu hiç sevmedim
Eğer
Terk edilecekse bu şehir
Senin gibi terk etmeliyim
Bitmeyen imgelerin
Yarım kalmış şiirlerin
Hüzünü kırılmalı dilim de
Tetiklemeli sevdan
Bir avuç ateş sımsıkı tuttuğun
Elbet bir gün yakacak
Senide beni de