Her taraf betonlar, içinde kalmış, Nerde İstanbul’um, arıyorum ben, Anılarımı da, rüzgarlar almış, Hizbe bir otelde, kalıyorum ben…
Bin dokuz yüz yetmiş, ona geldiğim,
O gün bun gün onun, aşığınım ben, Fatih, Çarşamba, Aksaray, bildiğim, Oda sevdi beni, maşukuyum ben…
Maviden bakar da, senin gözlerin, Denizin içinde, kaybolmuşum ben, Minarelerde de, ezan seslerin, essizce manayla, haşrolmuşum ben…
Her yerin tarih, kokuyordu senin, Dedem babamdan, biliyorum ben, Baktıkça mazimi, göremiyorum, Bunaldım artık, gidiyorum ben…
Hani, kaybolmuş, Sultanahmet nerde? Eminönü’nde, eski hallarım, Şehzadebaşın da, çekildi perde, Laleli benim, kötü yanlarım…
Bulamadım eski, hatıraları, İstanbul’dan geri, dönüyorum ben, Her yere doldurmuşlar, pavyon, barı, İstanbul bumuydu, bilmiyordum ben…
İstanbul-1995
Kayıt Tarihi : 18.7.2016 22:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ah İstanbulum...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!