Ufukta yavaş yavaş kaybolmakta güneş,
Biliyorum karanlığa dönmekte yüzün.
İstanbul semalarında martılar serkeş,
Yaz şarkıları sahili sarmış büsbütün.
Kızılın en koyununda yanıyor ateş,
Ama nafile, bir başka gecedir bugün.
Sonra küçük çocuk uçuruverdi bir kuş,
Uçtu ve bir parçası oldu gökyüzünün.
Siyahın gayba yakın tonu ölüme eş,
Sen gül ki semayı aydınlatsın gülüşün.
Hayalimiz kalmasın hatıralarda leş,
Şimdi istanbulu bir de birlikte düşün.
Kalbimin en temiz yeri sana ait yerleş,
Tek dileğim, o gözlerin her dem 'ben' tütsün.
Saatler üzgün, onikiyi geçerken beş,
Ah İstanbul aslında sen bize küçüksün...
Kayıt Tarihi : 30.5.2014 22:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!