İstanbulu Ben Yakmadım

İlk kez istanbula gelmişim
Şaşkın şaşkın istanbula bakıyorum
İstanbulda bana
Bir koşuşturma bir kalabalık
İstanbulun altına ateş koymuşlar
Ateş koyanı arıyorlar, amaan
İstanbulu ben yakmadım
Daha yüzüne bile bakmadım

İstanbul yanıyor dediler
Giden gidene, kaçan kaçana
Arabalar üst üste, korna sesleri
Bir ambulans sesi, çığlık çığlığa
Yanıyor yanıyor, ölüyor dediler
İstanbulu ben yakmadım

Karşıdan karşıya geçemedim
Vapurmu otobüsmü seçemedim
Bir duman dikildi, kim yaktı,
İstanbulu ben yakmadım.

Sahilde dolaştım herkes iki kişi
Bir bendim yalnız olan
Kayalar üstünde, banklarda
Sarılmışlar bir birine
Yanıyor istanbul
İstanbulu ben yakmadım

Deniz kenarında yaşlı amca
Yaklaştım! üzerini çıkarıyordu
Bir denize bir ona baktım
Yaklaştım dedi yanıyor
İstanbulu ben yakmadım

Bahçelievler kadıköy bakırköy
Birileri bağırıyor
İstanbulu kim yaktı ülenn
Sağıma soluma baktım
Herkes yolunda, bir ben bakıyorum
Sanki ben yakmışım gibi
İstanbulu ben yakmadım

Küçükçekmecede nargile keyfi
Oturdum geldi nargile duman duman
Çektim taa ciğerlerime kadar
Oh çekip bir üfledim, bir üfledim
Birden herkes ayakta
Yanıyor, yanıyoruz, istanbul istanbul
İstanbulu ben yakmadım

Kızdı deniz dalga dalga
Çarpıyor kendini sahile acı acı
O da kızmıştı bilmiyorum kime
Yaklaştım usulca sahile
Bir dalga, ayağa kalkmış
Üstüme üstüme delice
Islattı beni, sanki ben yanıyorum
Ben yanmıyorum, istanbul yanıyor
Ama istanbulu ben yakmadım