Şakağıma tabanca dayamaya bayılmıyorum.
Ölüyorum.
Çünkü bu, hayata meydan okumanın az da olsa emsali niteliğinde.
Ben özgürlüğümü güneş battığında unutuyorum.
Sen Samatya’da oturuyorsun...
Ta karşıdan bakıyorum yakanıza.
Yıldızlar tebessüme ödünç veriyor içimdeki ölüyü.
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta