İstanbullu Mecnun Şiiri - Hayrettin Taylan

gidişlerin çaresiz koşuvarında
dönülmez ufukların uğru oldum
Zaman ve sensizlik gönlümde kalanları
gidişine bakmam için bıraktı
susuşlarımın sisinde hislerinin kalıntıları
kalmanın alıntılarına set ve şedde
yakarışımın resmini çiziyor ruhumun Leonardo’su
söylenilme unutkanlığımdaki pişmanlıklar da var
yalnız senin için anlatılmış anım da
yalnız senin için katılmış tutku kanımda
sen de terk edilişlerin susuşunda susuzluğa çeşm-i güzelsin
şunu biliyorsun ki dağılmış gönlümün son kalesini zapteyledin
geleceğim ve seni alacağım her hayalin ruhuna azleyledim
bir şey çok erken
sensizliğe kitap okunmak
ayrılıkçı aşk devrimcisi olmak
sana benzeyen her güzelin fethine çıkmak

biliyorsun ki
sen bende kayıptın
bir yanım hep kutup
bir yanım hep çöl
Şimdi buluşmalar ilaçtır bana
şimdi yanın bana şimdidir