İSTANBULİSTAN 2
Kim bilir kimden korkmuşluğumuz
Kim bilir nereden kaçırıldık böyle ansız
Bir fırtına sardı bizi gece yarısı
Kim bilir nerden gelivermiştir
Ölmek var bir daha ölmemek için
Allah ilk ve son kelime
Yeryüzü O’nun eseriymiş
Allah’ın gölgesi insan
Raks etsin canan avuçlarımda
Gül dolsun gönlümün bahçelerine
Vuslatla kansın tüm yeryüzü
Aydın olsun gecemiz
Gördüğüz rüya bu aşkın çiçekli bahçesi
Bülbül sesi ney sesi hep efgaaan
Sevdamızı derin deryalara saldık
Daldık hazzın ezeli neşvesine
Rüyaların sessizliği
Ve sevda bahar
Müthiş yolculuklar sonrası ay
Gökyüzünde raks eder
Vahşi rüzgâr homurdanıyor git git
Sabahları mavi ılık
Akla felaket ki rüzgâr
Yeryüzünde raks eder
Ey hudutsuz ülke
Nerdedir serinliğin
Selam olsun sana
Selam engin denizlere
Kayıt Tarihi : 12.3.2011 00:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!