Biraz ağaç kalmış
Biraz deniz
İki minare birkaç kule
Geceleyin gözükmeyen fenerinle
Ha birde
Kuledibinde sulukulede
Çiklet çiğneyen kabadayı
Aşiftelerinle
Sosyetelerin
Zaten Pariste
Birkaç üstad vardı
Sağ kalan gazete köşelerinde
Talebelerin
Bayezıdda Küllük yerine
Cami köşelerinde
Seyyar kütüphanelerde
En diri kalan şeyin benimle İSTANBUL
Benimle.
Aşkın ve çocuk
Karnımı doyurduğum
Balık ekmek
Tarlabaşında
Aklımı başımdan alan fırfırlı etek
Ve memleketime hava attığım memleket
Havan kalmış sadece
Nefes nefese kokladığım
Senin için İstanbul, diyorum ki
Ya sev ya da terket.
Kayıt Tarihi : 13.6.2007 12:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Nuri İnanç](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/13/istanbuldan-bana-kalan.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)