Günlerdir beklenendi,
Doğum sancısı çeken kadın gibiydi hava.
Ve ilk yağmur damlası düştüğünde,
Bir tebessümdü görülen yüzlerde.
İnce ince geldi önce,
Sanki nazlanır gibi.
Belli o da acı çekiyordu,
Ayrılırken buluttan.
Güneş bulutların ardına gizlenmiş,
Utangaç kız misali.
Aralardan göndermekte huzmelerini.
Denizin rengi değişmiş,
Kuşlar alçaktan uçuyor şimdi.
Sultanahmet camisinin çatısında parlıyor gün ışığı.
Tüm bu güzellik gözlerimde tutsak,
Ne kelime bulabilirim anlatmaya
Ne de söz dağarcığım yeter.
Yaşamak gerek İstanbulda,
Yaşamak gerek İstanbul'u yağmurda...
7-9-2007
Kayıt Tarihi : 3.11.2007 15:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir iş için gittiğimde otelin yemek salonundan gördüğümdü bu. Sonradan sel bastıysada her yanı, ilk gelen yağmurdu.
TÜM YORUMLAR (2)