Sen kurdun İstanbul sevda köprümü
O karşı kıyıda çaldı gönlümü
Bu aşkın dalına astım ömrümü
Yaprak gibi döker onu sorarım
Ayda bir gelseydi o en azından
Razıyım beklerim bıkmam nazından
Hasretiyle geçtim bahar yazından
Kışa umut besler onu sorarım
Vapurlar geçiyor sıkca seferi
Onu bekliyorum yokmu haberi
Mecnunun hali mi bundan beteri
Bak boynumu büker onu sorarım
Aramaz vefasız vermez sesini
Hasreti kuşatır aşk kalesini
Yoksa yer mi etti kız kulesini
Karşıda diz çöker onu sorarım
İçinde aşıklar dolaşır gezer
Bu güzel şehirde Şirine benzer
Geçer dalgaları martılar yüzer
Elim suya sokar onu ararım
Bilmem evi barkı hangi sokakta
Eliyle gösterir derdi uzakta
Sitemli sözlerim titrer dudakta
İsyan edip çıkar onu sorarım
İstanbul bu derdim sen ol ordağım
Gözyaşıyla ıslak sevda yatağım
Bazen falcılara uğrar durağım
Fincanlara bakar onu sorarım
İstanbul ayrılık büyük fırtına
Sanki dağ yüklenir bu boş sırtına
Girerim sahilde ağaç altına
Gözüm şimşek çakar onu sorarım
Kayıt Tarihi : 10.10.2012 16:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Gülsoy Göreleli](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/10/10/istanbulda-sevda-koprum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!