İstanbulda Kayıp Bir Aşk Şiiri - Çetin Ö ...

en son istiklal caddesindeydi
ben aşkı gördüğümde...

kendine has bir gülüşü vardı
yada bana öyle gelirdi
nasıl içten nasıl candan...
en son bana gülmüştü
yada
bana öyle gelmişti...

gitti...
istiklal caddesi bitti..
gülüşü aklımda..
kendine has..
candan..

dolunay vardı o akşam..
oda severdi..
o yukarı bakardı
ben gözlerine..
aldı dolunayı..
gitti..

istiklal caddesinde
kalbimi aldı...
dolunayı aldı..
yarınımı aldı..

gülüşünü bıraktı..gitti..
arıyorum..
biliyor aradığımı..
gülmüyor bana...
yoruluyorum...
az az..

avuçlarımda bir gülüş..
her sabah kalkıp
yüzümü yıkıyorum gülüşüyle..
akşam oluyor..
karanlıkta şaşırıyorum...
ölenemi ağlayayım..
kalanamı..
kayıp aşkımamı..
elimde kalan gülüşünemi...

ölene ağlıyorum sonunda..
beni yalnız bıraktı diye...

istanbul...
kayıplar ve ölüler şehri olmuş...
aşk...
gözlerde kalmış..
gözler dolunayda.....

gözler yollarda....