Gün doğdu yüzüne ışıldayan kaos,
Renk cümbüşü içindesin,nefesin karışıyor nefesime,
Takvimler karışıyor...
Binlerce yıl geçti,sen bize küstün,
Emanet ettiğin taşı toprağı altın verdigin şehri,
Sana kopuk karanlık,sahipsiz tüm yığılmışlığıyla,
Verdiğimiz için küstün.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
