Bir son öpüştü, gülüştü İstanbul da gecesi uçurum hayat
Tarihi galata rıhtımında parmak uçlarından
Uçurtmasını kaçırmış, düşleri üşüyen bir çocuğun
Çaresizlikten ayaz kesen, mavisi kırık gözlerine,
Nasırlaşmış yüreğine, iflahı kesilen oltasına,
Son umutla asıldığı sıcacık bir gökkuşağı hayalleri
Bir son öpüştü, gülüştü takılırken,
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta