Oturabilirmiyim bir daha denize karşı?
Çığlık, çığlığadır şimdi Martılar....
Cıvıl, cıvıldır kapalı çarşı
Çarşıda turistler vardır.
Denize nazır o muhteşem yalılar...
İncir ağaçları, palmiyeler,ortancalar...
Bağdat caddesinde yürüyüş,
İstasyon sanat evinde sergiler...
Camiler,medreseler, bedesten, mısır çarşısı
Cami önlerinde yem yiyen ak güvercinler.......
Kitaplar, dergiler,seyyar satıcılar
Ev sahipleri, mülk sahipleri, kiracılar.
Hastane önlerinde birikmiş çöpler
Sevabıyla, günahıyla kıymet bileni,bilmeyeniyle
İstanbul canıım aşkım, aşkıım İstanbul
Tarih kokan SultanAhmet
Değişti ya Cağaloğlu eskisi gibi mi?
Parklar,bahçeler, köprüler, üst geçitler
Arabalar, arabalar, arabalar...
Oto parksız dar sokaklar...
KaracaAhmette dua eden selviler,
Sıkışık trafik, bir mırıltı, bir koku
Denizden esen Meltem adlı deniz kızı
Canıım, canım Türkiyemin yıldızı.
Bir ışıltı ki, mukaddes ve yedi tepenin yedi rengi
Yok ki canımın İstanbulumun dengi.
Seni özledim özledim seni.
Ekim -2007 -Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 27.1.2008 13:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutluyorum İstanbul figürleri ile bezeli şiirinizi, yüreğinizi ...
Öyle özledim ki;
Ekmek gibi, su gibi...
Yar gibi, can gibi...
Yüreginize saglik.
TÜM YORUMLAR (2)