İstanbula Mühürledim Kendimi...

istanbula mühürledim kendimi...
istanbul ben oldu, ben istanbul.
her sokağı gibi bilinmez benim içim gibi, korkarsın girmeye,
ama bilmezsin gerçek güzellik o gizli sokakların içinde.

istanbula mühürlüdim kendimi...
senin kucaklamadığın zamanlar, o kucakladı beni.
belki karanlığı çok karanlık, gizemi çok gizemli idi.
ama bilmezsin gerçek şevkat o karanlığın içinde.

istanbula mühürledim kendimi...
sen bırakıp gittiğinde o teselli etti hep beni.
o anladı içimdeki bu bitmek bilmez acıyı.
ama bilmezsin gerçek ateş yüreğimin taa içinde.

istanbula mühürledim kendimi...
belki birgün sen de gelirsin diye....

MEHMET METİN