İstanbula Gidemem Şiiri - Timuçin Geçer

gelincik tarlasında bir sersem tavus kuşu
sana aşığım en kovalanacak anımda
bir buhurdanlıktan tüten duman
sakin akan suyun yansıması gözlerinden
kalabalık ormanlarda yalnız ağaç
sana aşığım en kovalanacak anımda

bursadan çıkıyorum yola çok acınası haldeyim
sakin sessiz otoyolsuz ovalar geçiyorum denize
gezmek değil ezmek tüm çakıl taşlarını
sensiz geçen her ana inat
sana aşığım en kovalanacak anımda

ölüm çocukları sarmış tüm araba tekerlerinde kan birikmiş
o sabah
tüm yollar grubun kanına bulanmış
o sabah
tüm çocuklar hastahanelerde ölmüş bensiz
sana aşığım en kovalanacak anımda

çıldırmışım en manik depresyonumla oynaşıyorum sabahsız
yolun kenarlarına sıçrayan kanı yıkıyor karayolları
prezervatifsiz sevişmişim aptalım
sana aşığım en kovalanacak anımda

yalovadan geçiyorum deniz bana cilalı manzara
hülyalı deniz analarından çocuklarım var
sabah uykusunu alamamış çingene pembesiyim
erkek güzeliyim en acınacak halimle
sana aşığım en kovalanacak anımda
unutulmuş çantada çiçek bozuğuyum
havaalansız sırt çantalı çirkin armalı
sana aşığım en kovalanacak anımda

sevgilim yok kenardan bana bakan ben yolculanırken
kemiksiz ete ihtiyaçtayım her kasapta
sersem bulutlara yavşıyorum
çıldırmışım en manik depresyonumla oynaşıyorum sabahsız
yolun kenarlarına sıçrayan kanı yıkıyor karayolları
prezervatifsiz sevişmişim aptalım
sana aşığım en kovalanacak anımda

sev beni bir tanem
sana aşığım en kovalanacak anımda