Koca İstanbul güvendim sana,
Bak gelin etinde aldın yavrumu,
Nasıl dayanırım ben bu hasrete?
Bu gurbet ellere aldın yavrumu.
Koca İstanbul söz verdin bana,
Yavrumu yollarım emanet sana,
Dilerim ki yavrum çok mutlu ola,
Gurbet ellere aldın yavrumu.
Sana emanettir koru yavrumu,
Dilerim olmaz hiçbir sorunu,
Hem küçücüktür hem de onurlu,
Gurbet ellere aldın yavrumu.
Daha küçücüktür körpedir kızım,
İstanbul’a doğru yazılmış yazın,
Bırakıp gitsem de arkamda gözüm,
Bu gurbet ellere aldın yavrumu.
Koca İstanbul’a küçücük Berna,
Yolladım emanet geldi mi sana,
Mutluluk haberin gelir mi bana,
Bu gurbet ellere aldın yavrumu.
Ben bir babayım özlerim seni,
Arada ziyaret eğlerse beni,
Allah’a emanet eyledim seni,
Koca İstanbul koru yavrumu.
Kayıt Tarihi : 20.12.2008 22:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yüksel Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/20/istanbula-emanet.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!