İstanbula Dair / (Tür: Deneme)

Zamanı durdurabildim sonunda..

Bu gece sigaramı terkettim, çekmecede duran vişneli bir puro uğruna..

İstanbulda garip bir hava var bu aralar..Şehrim kışın kasvetini yaşıyor..Herkeste bir kar yağsın telaşı..Bu sene bembeyaz olamadı şehri İstanbul, ona rağmen en kasvetli kışını yaşıyor..

İnsanlar kıyamet alametlerı üretiyor..Bir yandan da her alanını tüketiyor.
Sokaklar çöp kokuyor..Gözler yorgun..

Herkesin yapacak bişeyleri var, yetişecek bir yerleri....
Ve kimseye yetmiyor zaman..Anı yaşamaya yetmiyor..

Bu sene İstanbula hiç kış gelmedı..Ama istanbul en kasvetli kışını yaşıyor..
Ortalık yalan kaynıyor..Doğuda terörden gençler ölüyor,akşam haberlerınde hülyanın kayayı intikam haberlerini tartışıyor, evlerdeki bir sürü maymuna dönmüş beyınler...

Çok yüklü mail trafiği yaşanıyor, bu ülkeyi birileri satıyor buna dur demelı...Şirketlerdeki binlerce çalışan kesim, ardı arkası kesilmez mail trafiğinde isyanlarını bastırıyor...

Nostradomus bu seneyi lanetliyor..!
Herkesin içi sıkılıyor, kimi görsem sezgilerine güveniyor, bugün olabilecek olası depremin şıddetini tahmin ediyor..

Bu şehrin geceleri bile coşmuyor..Etilerin altın kızları masalara çıkıp dansetmıyor artık...Kurtlar Vadisinden çıkma kahramanların elini bırakmıyorlar.

Dizilerden kahramanlar yaratıyor, insan tüketiyor, sanal dünyada aşık oluyor, interneti lanetliyor bir kesım.....

Bu sene İstanbul en kasvetlı kışını yaşıyor,şehir beyaza hiç boyanmadı..
Belkide bu yüzden, alışkanlıklarına sadık insanoğluna,bu doğanın bozulan dengesı garip gelıyor..

İstıklal caddesinde çiçekçiler azaldı, Semt pazarlarının bir çoğu kalktı, Mine hanım naylon çoraplarını köşedeki dükkandan alıyor taksitle.

Minübüs caddesinde çukurlara takılıyor arabalar, bitmeyen yol çalışmalarında, küfür sesleri korna seslerine karışıyor akşam saatlerınde....

Bu şehrın trafiiğinden kaçamazsın, gürültüsünden kurtulamazsın diyen sesler yankılanıyor caddelerde.

Nevizadeyi terketmiş çalgıcılar bu sene.
Alkol, yasaklı madde..

Uyumayan şehirdeki barlar, müzik sesini kısıyor geceyarısına yakın saatlerde..

Geceyi çabuk terkediyor siviller, daha bir görünür olmuş maviler,daha bir sorulur olmuş kimlikler.

Bu sene İstanbul en kasvetli kışını yaşıyor..Şehir beyaza hiç boyanmadı.
Ortalıkta dolaşan bir ruh gibi, yok oluşlukları seyrediyorum..

Seni yaşıyorum Kadıköyün taşlı bir yolunda....

Farketmeden seni arıyor gözlerim bostancıdaki meşhur tatlıcıda...
Galata Kulesinde midye yemedim uzun zamandır..
Beyaza boyanmış bir Istanbul akşamında, radyolar araçlara zincir dersi verirken sinemaya gitmedim heyecanla...

Saati terkettığim bir akşamım da olmadı nargilemin dumanında....
Bembeyaz bir İstanbul sabahında, uyanıp kartopu yapmadım, evimin balkonunda....

Bu şehir gittikçe yabancılaşıyor belki bana, ama hala bize ait anların çokluğunda...

Yasımın hüznüne boğuyorum kendimi..

Bu sene İstanbul en kasvetli kışını yaşıyor artık şehir beyaza boyanmalı.
Bize ait bişeyler kalmalı hala...

Arayış Saatleri / Ocak 2007 / Suzan Batmankaya