İstanbul Yosması Şiiri - Cahit Telkök

İstanbul yosması başa belaymış
Boğazda vapurda rastladım ona
Dedim ki gözlerin tatlı elaymış
Yanına döndü de dert dedi bana

Arkadaş olalım demeğe durdum
Bir yandan kafamda hayaller kurdum
Bir de güzel pembe yalan uydurdum
Adımı tilkice Mert dedim ona

Saka mı bülbül mü çattığım güzel
Sözleri ağzından dökülür özel
Dedi ki go a way çekti de gazel
Bilmedim ne anlam zırt dedi bana

Dedim ki ay güzel balca bakarsın
Bu yüzden burdayım gonca kokarsın
De hele ne okur neden çakarsın
Her hafta alırım fırt dedim ona

Gözünün ucuyla döndü de baktı
Bakışı içimi derinden yaktı
Sanki öyle mi geldi kaşını yıktı
O my God sesledi curt dedi bana

Anladım nazlıdır haksız da değil
Bu kızda hayat var sen buna eğil
Anlattım kendimi dedim tek oğul
Bacımın sayısı dört dedim ona

Bir şeyler söyledi dudak ucuyla
Gelinlik zor tabi onca bacıyla
Yüzünü ekşitti biraz acıyla
Get e vey sesledi zart dedi bana

Üzülme güzelim çözüm buluruz
Nerede istersen orda kalırız
Villa olmaz ama bir ev alırız
Kabul etmem başka şart dedim ona

Başını sallayıp girdi de söze
Ela gözleriyle yaktı da köze
Look at your face dedi getirdim dize
Anladım facebook’tan dürt dedi bana

Hah dedim çok şükür sen de razısın
Belki de bir evin bir tek kızısın
Ben sezdim alnımda kısmet yazısın
Ya cebi ver ya da kart dedim ona

Çantasını açtı arandı durdu
Bilmem ki ne idi tasası derdi
Parfüm şişesiyle kafama vurdu
Vurdu da başıma sert dedi bana
Yardı da kafamı mort dedi bana

Uyandım rüyaymış hayırla yordum
Tabir etsin diye anama sordum
Dedim ki bu düşü ne sebep gördüm
Uyurken kıçını ört dedi bana

Aykıri-Cahit Telkök-24-12-2012-Ekincik