İstanbul Yine Öksüz Şiiri - Menekşe Gülay

Bir şarkı söyle bana içinde aşk olsun
Bir şiir yaz bana dizeler sevda koksun
Özleminle gel bana bu gönül sana doysun
Ahh aşkım bu yürek seninle can bulsun.

Sen kadeh olsan ben mey aksam yüreğine
Aşkım dedikçe yansan kül olsan sevgime
Ömür tükense yalnız dizlerinin dibinde
Biter mi bu aşk, sığar hep gecelere.

Yüreğimde eziklik bedenimde titreme
Seni arıyorum olmadığın bu şehirde
Seni soruyorum mecnun gibi herkese
Hep benimsin özlemimsin gecelerime.

Yine tek başına yine yalnızım kahrolsun
Yediğim lokma içtiğim su da yine yoksun
Seni sevmezsem her günüm haram olsun
Gülmeyi unuttaran tüm sebeblere aşkolsun.

Gitmeden baktın son defa gözlerime
İçimde burukluk yüreğim deniz dalgası
Aşk alev alev yakarken zavallı bedenimi
Gözlerimde ki yaşlara dur diyemedim.

Türkülerde, şarkılarda buldum seni
Yüreğimde büyüttüm hasretle sevgini
Özleminle yandığımda aradım seni
Ahh sevgili can sevgili neredesin ki.

Bir sevda rüzgarına kapıldı gönlümüz
Lâvlarda yandık aşka takıldı ömrümüz
Rabbimin hediyesiydi belki de bize
Sevdayla bu aşkla hep yandık ikimiz.

Bir aşk verdin bin ömür tükendi yoluna
Sen ordasın ben burda dağlar var arada
Tesbihlerde dizi dizi kaldı bu sevda
İstanbul yine öksüz, sensiz anlasana.