İstanbul ağlıyor biliyor musun?
Hep hüzmelerimden boşalır gibi,
Veremez yinede gönle serinlik,
Bulutlar hazanla ağlaşır gibi.
Ne olur, hiç verme kendine izin,
Mütemadiyen gel, ruhumda gezin,
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
