İstanbul yedi tepe
Yedi yol çıkar karşına üst üste
Beyoğlu’nda kirli bir şişe
Yürüyorum kaldırımlar
Bir sızı bırakır içime inceden ince
Kirpiklerimde yorgunluğun izi
Gözlerim düşer yere
Kız kulesinde bir su bendi
Benim üzerimde kirletilmiş bir parmak izi
Temizlemek isterim temizlenmek istemez
İhanet örülmüş her motifi
Bir an
Anne özlemi sarar
Ve soldurur bedenimi
Kelimeler boğazıma düğümlenir
Düşlerimin çıkmazında görürüm annemi
Sonra derin bir sessizlik
İntihara sürükler beni bir el
Nietzsche kadar karamsarım hayata karşı
Ama ben değil bir el sürükler beni
Çamlıca ya rağmen
Gördüklerim bir tek şey
Suskun ve isteksiz bir sevgilinin elleri
27-05-200
Abdullah AlageyikKayıt Tarihi : 28.2.2009 11:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdullah Alageyik](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/28/istanbul-yedi-tepe-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!