Gecenin suskunluğunu dinlerken penceremde.
Gözlerim takıldı gökteki güzelliğe.
Ağustos sıcağında İstanbul yanıyordu.
O kadar kötüydü ki yaprak kımıldamıyordu.
Gecenin karanlığı aldı götürdü beni.
Sokak lambaları aydınlattı her yeri.
Ağustos sıcağında İstanbul yanıyordu.
O kadar kötüydü ki yaprak kımıldamıyordu.
Küçük bir meltem esti serinletti tenimi.
Etraf öyle sessizdi kapattım gözlerimi.
Ağustos sıcağında İstanbul yanıyordu.
O kadar kötüydü ki yaprak kımıldamıyordu.
Kayıt Tarihi : 25.8.2015 20:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özgür Urtekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/08/25/istanbul-yaniyor-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!