İstanbul yangın yeri.
Bense yangının ta kendisi.
Dağılmış küllerim..
Boğazın dört bir yanına.
Saklar martı sesleri.
Cılız çığlıklarımı.
Denizse göz yaşlarımı.
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
ne bileyim işte..istanbulda yanmak güzeldir sanıyorum..
Harika bir anlatım,yangın misali duygular.Hayallerin hep yeşersin yeni birgünle,yarınlara güzelliklerle ulaşsın.Sevgilerimle Berrin
GÜÇLÜ İFADELER VE NEFİS BİR ANLATIM. TEBRİKLER YAZAN YÜREĞE. SAYGILARIMLA...
kutlarım...
İstanbul güzelliği ile aşkıyla yakar....İstanbul betonlarının, gökdelenlerinin, trafiğinin, sokak çocuklarının acısıyla yakar........kutluyorum tüm yüreğimle ve tam puanımla............Saniye Sarsılmaz
tebrikler çok güzel
namık cem
İstanbul, nelere şahit olmuş ne yangınlar yaşamış yaşatmış, İstanbul içinde zaman gelmiş kendide sevdalıların sevdalarında yanmış, kısaca İstanbul çok çekmiş çok dayanmış, Tebrikler şairim kutlarım..
Selam ve muhabbetlerimle..yunus karaçöp
tebrikler
namık cem
mükemmel bir çalışma...
anlatım, tema akıcılık ve anlam yönünden çok güzel işlenmiş...
selam ve saygılarımla...
Çok güzel olmuş,eline sağlık,tebrik ederim.
Münir ÜSKÜDAR
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta