Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
söylemeyi unuttum başlık harika gerçekten...şiirin kurgusu baştan aşağı harika...şairane bir buluş istanbul yanmalı...
Sen yakmasan, ben yakmasam, o yakmasa / Nasıl çıkar karanlık istanbul aydınlığa...Nazım Hikmet'e ithafen...
önemliyse niçinler
istanbul yanmalı....Tebrikler...antoloji köşesinde uzun zamandır güzel bir şiir okumamıştım.Ya da ben rastlamadım.
Sevdim.
İstanbul'a yazılan klasik şiirlerden farklı.
Ki bir İstanbul şiiri gibi de görünmüyor şiir.
Araç edilmiş İstanbul, güzel. Ne oluyor bana?
Hani severdim bu horlanmış zambaklar krallığını?
Neyse..
Şiir, İstanbul'u
'sokakların çocukları'nın yanında flu bir görüntü bırakmış ya, kutluyorum..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta