Ellerim ellerine gözlerim gözlerine
Öyle muhtaç ki şu günlerde
Sensiz çekilmiyor İstanbul
Öyle yalnızım ki kalabalıklar içinde
Ağlayamam canım ağlayamam bitanem
Sana söz verdim diye
Gülemem bebeğim gülemem dileğim
Sen yanımda yoksun diye
Şimdi yanımda olsan ellerimden tutsan
Yediveren bir buse kondursan en sıcağından
Bak üşüyor ellerim bak titriyor yüreğim
Ben sana ben sevdana öleyim
Sensizlik vurdu beni indim yine sahile
Resmin avuçlarımda karşımda kız kulesi
Ben sevmiyorum artık seni sensiz sevmeyi
Yine ben severim seni sensiz hamam böceği
İki çay söyledim en açığından
Biri altı şekerli diğeri iki
Yine unutmuşum çakmağımı
Kaldı şimdi cigaram da öksüz ben gibi
İstanbul dalga geçti benle
Sende yalnızsın bende diye
Güldüm; Sen nasıl yalnızsın diye
Yüreğinde kız kulesi içinde insanlar cümlesi
Dedi ki gönül vermiştim Fatih'e
O gitti gideli yalnızım işte
O dönmeyecek artık beni feth etsede
Sus dedim artık sus sus sus
Aklıma birden ölüm geldi...
En büyük ayrılık o olsa gerek...
Ölüm nasıl bir yar acaba
İstediğini bir daha bırakmıyor
Kıydı mı nikahı bir kere
Boşanmak asla mümküm olmuyor
(Bu Şiir Bir Vefasız'a İthaf Edilmiştir.)
(31.12.2005 Kız Kulesi)
Kayıt Tarihi : 13.2.2006 19:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!