Zor bir zamanla verdik adını
Kıraç toprakların meyvelerinde tattık gülücüklerini
Sen ki bir çocuk
Sen ki bir genç kız olmuştun
Hasadı gecikmiş buğday tarlaları arasında
‘bir umut meyvesi’ denmişti sevgine
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta