………..
Ve,
Soyunuyor usul usul,
Soyunuyor İstanbul,
Çırılçıplak,
Taksim, Merter,
Çengelköy ve Kandilli.
Çatal dilli,
Bir yılan gibi,
Uzanıyor Boğaz.
Uyanıyor,
Minik adamlar,
Bir dolunay mahmurluğuyla.
Soyunan İstanbul’a.
Ve,
Bir adam,
Oturmuş eteklerine İstanbul’un,
Seyre dalmış,
Gözlerinin önündeki çıplağı,
Beyninin içindeki hasretiyle.
Gözlerinde,
Boğazın tüm maviliği,
Şehvetin zerresi yok hücrelerinde,
Soyundukça İstanbul,
Titreyemiyor bile.
Ve,
Bir adam,
Arkasını dönüyor utancından,
Utanıyor İstanbul,
Giyiniyor usul usul,
Giyiniyor İstanbul,
Matem siyahı elbisesiyle.
Kayıt Tarihi : 5.2.2010 06:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!