İstanbul ve O Şiiri - Hakan Karayanız

İstanbul ve O vardı yüreğimde
Şarkılarda sanki O’nun ismi geçiyordu,
Her notada,
Her mısrada.
Seni düşlerken
Boş sokaklarda
Ne zaman karşıma çıkacak diye
Sorardım kendi kendime

Binsem İstanbul’da
Şehirler arası yolcu otobüsüne
Yada bir ada vapuruna
Belki de Sirkeci Trenine
Seni hayal ederdim yanımda
Belki gelirsin de
Sevdiğini söylersin diye...

İstanbul ve O vardı yüreğimde
Eminönü’nden Galata’ya geçerken
Yıldızları seyrettim
Seni hayal edip
Daldım uzaklara.
Seyrederken yakamozları
Seni görürüm sandım
Dalgalar seni bana getirir sandım...

Bak şimdi…
Şarkılar mırıldanıyor,
Kuşlar ötüyor,
Vapurlar yanaşıyordu iskeleye…

Bir sen gelmiyordun,
Bir sen görünmüyordun,
Bir tek sen yoktun yanımda….

İstanbul ve O vardı yüreğimde
Sahilde balık ekmek yerken
Sanki seninleymişim de
Beraber yudumluyormuşuz
Şalgam suyunu
Yada paylaşıyormuşuz
Balık ekmek arasını….

Sahilde yürürken,
Seni görmüşümde
Yalnız başına dolaşıyormuşsun
Gülhane Park’ını,
Bebek Sırt’ını,
Tarabya’yı

Seni arıyordum her yerde
Bir yanda ismini şarkılara vermiş
Özlemini her an duyduğum İstanbul,
Yüreğimde ise
Faili meçhul sevgili
Dedim ya…

İstanbul ve O vardı yüreğimde.....