İstanbul ve biz Şiiri - Hatice Nayır

Yorgun bir martı çığlığıydım eski bir güvertede
Sesime ses veren gülüşe sevdalandım.
Yüreğimde ölü bir deniz yatıyordu,
Yüzüme yüz veren sözüne sevdalandım.

Sevdalandım, içimden bir hüzün akıyordu
Gözlerim gözlerine usulca bakıyordu.
Yaşamak bu idiyse, sanırım yaşıyordum
Sözlerime göz veren sözüne sevdalandım.

İstanbul sessiz ve suskun bir acıydı yıllardır
Bir kent gözyaşı döker mi, İstanbul ağlıyordu
Aşk hala uzaklardan ömrüme akıyordu
Yüreğime can veren özüne sevdalandım

Bir telaş usulcacık içime bakıyordu
İstanbul sevdamızı ruhunda saklıyordu.