İstanbul ve Ben (İistanbul şiirleri-5-)

Gri den öte,şimdi simsiyah oldu bu şehir.
Ne ayaklarımın altında kaldırım taşları
Nede aydınlığa çıkan bir yol var
Aynı karanlıkta birleşti bütün sokaklar
Burdan öteye Hayatmı var.
Artık yağan yağmurlarda ıslatamaz geceyi
Nede doğmayı bekleyen güneş ısıtır sabahı
Uykuya dalmış çocuk
Başka sabahı bekler.

Bu şehirde böyle yaşanmazdı zaten.
Gece simsiyahtı
Güneş hiç doğmadı
İçimde bir çocuk uyudu
Başka sabah olmadı.