İstanbul kalabalığında
Yaşıyorum yalnızlığımla
Bir ben,
Bir ben ve türlü insan manzaraları
Gençlik coşkusuyla flört edenler,
Çalışan, koşuşturan orta halli insanlar,
Eğlence denizinde yüzen zenginler
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Büyük şehirlerde insani değerler malesef yok olmuş durumda..ve insanlar hep yalnız...yaşamın yüküde çok ağır ve günlük karın doyurmanın peşindeler doğal olarak...ama her zaman gerçek dostlar az da olsa vardır..Çok güzel dile getirmişsin. Yüreciğine sağlık.Sevgilerimle Hatice Bediroğlu
kalabalık olduğu kadar ben yalnızım..ne kadar çok anlamlı şiirin, hayatın ta kendisi..yüreğine sağlık..sevgiler..
İstanbul Ve Ben
İstanbul kalabalığında
Yaşıyorum yalnızlığımla
Bir ben,
Bir ben ve türlü insan manzaraları
Gençlik coşkusuyla flört edenler,
Çalışan, koşuşturan orta halli insanlar,
Eğlence denizinde yüzen zenginler
Kavga eden düşmanlar,
Yolsuzluğu meslek edinen kendini bilmezler,
Sevgililer, dostlar, kardeşler,arkadaşlar
Kapı komşusunu tanımayan
Çekirdek küçük aileler
Yaşam derdine düşmüş garipler
İstanbul’un nimetlerini paylaşmanın
Doyulmaz tadını çıkaranlar
Çıkaramayanlar
Herkes kendi halinde
Kimi cebini düşünür
Nasıl zengin olacağına yollar arar
Kimi akşam eve götüreceği ekmeği
Hangi taşın altında bulacağını
Alın terini,emeğini düşünür
Velhasıl çeşit çeşit
Kalabalık insan manzaraları
Barınır İstanbul’un bağrında ben gibi
Mum yakıp ararım
Gerçek bir dost yok
Günü birlik çok
Candan kardeş, arkadaş yok
Çıkarcı çok
Herkes düşmüş kendi derdine
Ve ben
Bu yüzden
Yaşıyorum yalnızlığıma
İstanbul kalabalığında
Bir iki dost arasında.
......................................
NE GÜZEL.........
ŞEKİL OLARAK ENFES BİR ŞİİR.
MANA OLARAK DA ENGİN ANLAMLAR İÇERMEKTE.
YÜREĞİNİZE SAĞLIK ŞAİR DOST.
TEBRİKLER
Meral hanım ele aldığınız konu o denli güncel bir konu ki, herkesin kanayan yarası! olumsuzluklara yaklaşımınız dikkat çekici. ve finalde herşeye rağmen bir iki dostunuz oluşu benim prensiplerime çok uygun. ne olursa olsun bir şair veyazar okuyucusuna 1en sonunda umut verici bir mesaj vermelidir.
'Yaşıyorum yalnızlığıma
İstanbul kalabalığında
Bir iki dost arasında. '
işte bu dizeler tüm kötümserliklere rağmen insanın güvenebileceği bir iki dostunun olabileceğinin müjdecisidir.
tebrik ederim
saygılarımla:
rr.akdora
İstanbul Ve Ben
İstanbul kalabalığında
Yaşıyorum yalnızlığımla
Bir ben,
Bir ben ve türlü insan manzaraları
Gençlik coşkusuyla flört edenler,
Çalışan, koşuşturan orta halli insanlar,
Eğlence denizinde yüzen zenginler
Kavga eden düşmanlar,
Yolsuzluğu meslek edinen kendini bilmezler,
Sevgililer, dostlar, kardeşler,arkadaşlar
Kapı komşusunu tanımayan
Çekirdek küçük aileler
Yaşam derdine düşmüş garipler
İstanbul’un nimetlerini paylaşmanın
Doyulmaz tadını çıkaranlar
Çıkaramayanlar
Herkes kendi halinde
Kimi cebini düşünür
Nasıl zengin olacağına yollar arar
Kimi akşam eve götüreceği ekmeği
Hangi taşın altında bulacağını
Alın terini,emeğini düşünür
Velhasıl çeşit çeşit
Kalabalık insan manzaraları
Barınır İstanbul’un bağrında ben gibi
Mum yakıp ararım
Gerçek bir dost yok
Günü birlik çok
Candan kardeş, arkadaş yok
Çıkarcı çok
Herkes düşmüş kendi derdine
Ve ben
Bu yüzden
Yaşıyorum yalnızlığıma
İstanbul kalabalığında
Bir iki dost arasında.
:::::::::::::::::::::::::
ŞİİRİNİZİN ÜSTÜNE YORUM ZAİT OLUR...
HARİKA DİZELER...
TEBRİK VE SELAMLAR
Hemde fazlasıyla..
( Hatta, Raina'da kuyruklar oluşmaktaymış..!..)
Kimi akşam eve götüreceği ekmeği
Ve ben
( BİR ORHAN VELİ..) .. .. :)
İstanbul kalabalığında
Bir iki dost arasında. .. :( ..
Velhasıl çeşit çeşit
Kalabalık insan manzaraları .. :( ..
................................................. / n.a./
O bir iki dost eğer gerçekse inanın onlar da yeter....YA HİÇ BULAMASAYDINIZ ...!
İstanbul gerçeğinde, şehirleşmenin, kökten ayrılmanın, benliği unutmanın, modernleşmek ve daha müreffeh bir hayat özlemiyle yozlaşmanın,nesli kaybetme eşiğinde olamanın gerçek ama korkutan yüzünü bir daha hatırladım Meral hanım...
güzeldi, anlamlıydı....
tebrikler
selam ve saygılar
İstanbul kalabalığında
Yaşıyorum yalnızlığımla
Bir ben,
Bir ben ve türlü insan manzaraları
Gençlik coşkusuyla flört edenler,
Çalışan, koşuşturan orta halli insanlar,
Eğlence denizinde yüzen zenginler
Kavga eden düşmanlar,
Yolsuzluğu meslek edinen kendini bilmezler,
Sevgililer, dostlar, kardeşler,arkadaşlar
Kapı komşusunu tanımayan
Çekirdek küçük aileler
Yaşam derdine düşmüş garipler
İstanbul’un nimetlerini paylaşmanın
Doyulmaz tadını çıkaranlar
Çıkaramayanlar
Herkes kendi halinde
Kimi cebini düşünür
Nasıl zengin olacağına yollar arar
Kimi akşam eve götüreceği ekmeği
Hangi taşın altında bulacağını
Alın terini,emeğini düşünür
Velhasıl çeşit çeşit
Kalabalık insan manzaraları
Barınır İstanbul’un bağrında ben gibi
Mum yakıp ararım
Gerçek bir dost yok
Günü birlik çok
Candan kardeş, arkadaş yok
Çıkarcı çok
Herkes düşmüş kendi derdine
Ve ben
Bu yüzden
Yaşıyorum yalnızlığıma
İstanbul kalabalığında
Bir iki dost arasında.
01.09.1985 İstanbul’ a ilk geldiğim sene
Kutlarım Sevgili Meral güzel bir Istanbul
şiiri gönlüne sağlık canım..
İstanbul ve Ben / Sarhoşuz Yalnızlıklarda...!
Gözlerim baktığı yerlerde,asılı kalmış
Geceden şafaklara sarkan,esmer anılarda
Kalbim,gövdeme kiracı gibi yabancı olmuş
İstanbul ve ben sarhoşuz,şimdi yalnızlıklarda
Göğün sonsuz sesine inat,aşk umarsızca
Çığlık çığlığa yankılanır inatla,semâlarda
Her şafakta biraz daha karışır,umutsuzca
Suskun dilim,sessiz yüreğim yalnızlıklarda
Çağrıştırdı şiir .))) Kaleminize sağlık...
Barınır İstanbul’un bağrında ben gibi
Mum yakıp ararım
Gerçek bir dost yok
Günü birlik çok
Candan kardeş, arkadaş yok
Çıkarcı çok
Herkes düşmüş kendi derdine
Ve ben
Bu yüzden
Yaşıyorum yalnızlığıma
güzeldi.
tebrikler
Bu şiir ile ilgili 15 tane yorum bulunmakta