ey İstanbul,
sen hayatsan
ben neyim ki bu dünyada
lodosta sallanan bir sandal
karayelde savrulan bir kar tanesi
senin içinde çırpınan
kanadı kırık bir martı ki
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta