İstanbul ve ben Şiiri - Hatice Nayır

Bir de bakıyorum ki, İstanbul olmuş gözlerim
Bir sahil kahvesini gözlüyorlar Kuzguncuk kıyılarında
Bir çift martı oluveriyor ellerim
Dalıyorlar Boğaz'ın serin sularına bir anda...

Bir de bakıyorum ki, Galata'da konaklıyorum sessizce
Yalnız ve huysuz bir ihtiyarım şimdi Pera sokaklarında
Karaköy kaldırımlarına sesleniyorum belki de
Belki rıhtımda bir gemiyim, yelkenler alabanda...

Kadıköy kıyılarında buluyorum kendimi sonra
Haydarpaşa'da bir kedi oluveriyorum direnen zulümlere
Moda'da bir bardak demli çay sevdaya düşmüş
Sonra bir roman yazıyorum mehtabın sıcacık koynunda...

Bir de görüyorum ki İstanbul olmuşum ben
Bir yanım Kızkulesi, diğer yanım Yerebatan
Gökyüzüm martı, toprağım derya
Bir de bakıyorum ki İstanbul'um
Şiir bu ya...