Yeni insanlar, yeni sokaklar, yeni yaşam alanı dedin
al işte İstanbul..
Hiç karşılaşmadığın ikili ve çoklu ilişkiler,
renksiz içi boş kalabalık sokaklar..
Kendi dışına iten, kendi içine akıtan ikametsiz yaşam alanı
bir şehir ki İstanbul..
Terk edeceğim dediğin ve terk ettiğin yabandan
aslolanı terk edemedin düşlerini..
Görmek istediğin düşlerindeki insani ilişkileri görmedin de yabanda
görebildin mi ki İstanbul’da..
Gördüklerin değildi; sende gitme isteği uyandıran görmek istediklerindi;
gördüklerin karşısında anlayamadın..
Bak istediğin yerden istediğine
ne yabanda gördüklerine ne de düşlerde görmek istediklerine benzer bu emsalsiz İstanbul..
Karların eridiği dönemdeki azgın bir nehir gibi akışkan ve sürükleyen,
karınca telaşlı karmaşık gelip giden bu yer ki İstanbul..
Bilmelisin ki değiştirmelisin görmek istediğin düşlerini; çünkü değiştiremezsin gördüklerini.. 21.09.11
Kayıt Tarihi : 27.10.2011 15:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdem Uçan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/10/27/istanbul-ve-ben-19.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!