İstanbul Ve Ben.. Şiiri - Hayal Kaya

Güneşin batışını izliyorum,
Sokak lambaları yanmaya başladı..
Rüzgar serin serin insanı okşuyor gibi,
Harikulade okşuyor bedenimi..
Lambaların vurduğu ışık ağaçların gölgesi haline geliyor,deniz ayrı bir güzel!
İnsanlar köşelerine çekilmiş,evlerinin lambalarını yakmış,sessizce oturuyorlar...
Kim bilir,belki onlarda benim gibi dalgın ve aşık şekilde izliyorlar,hissediyorlar bu güzelliği!

Gökyüzü yeni yeni renk değiştirdi,
Az önce maviydi,şimdi lacivert!
Bulutların yerini aldı yıldızlar,
Vedalaştılar yarın için,kucaklaştılar..
Artık kimsesiz bu İstanbul,bu güzel şehir
Yalnız bırakılmış bir harabe gibi..!
Niteliği çok olsa da,kutluğunu daima taşıyan
İSTANBUL!
Kaç kişiyi hayran bıraktın kendine?
Sonunda sessizce,tek başına kaldın işte...!