İstanbul'u derin bir aşkla severim ben,
Denizi gözlerini, martılar uzaklığını, köpükler hasretini kazır yüreğime.
Kanatır yaramı her denizine bakıp, düşüncelere hülyalara dalıp gidişimde,
sordum bir keresinde;
''Eyy İstanbul, sen olsan beni severmiydin? ''
Ve İstanbul dile geldi:
''Sana seninki gibi bir aşkla bakan biri olsa, canını vermezmiydin? ''
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Güzellikleri yazan kalemin daima duyğulu olsun. Kutlarım. Selamlar...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta